Zakopane

Droga do sławy Stanisława Ignacego Witkiewicza była długa i wyboista

Reklama

Choć za życia nie doczekał się światowej sławy, dziś twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza obecna jest na scenach i wystawach od Europy po Azję.

Stanisław Ignacy Witkiewicz bezskutecznie zabiegał o światowe uznanie w trakcie jego życia. Dopiero po wojnie jego twórczość zaczęła być dostrzegana poza Polską. 28 sierpnia w Galerii Sztuki w willi Oksza odbyło się spotkanie z Markiem Średniawą, członkiem Instytutu Witkacego i redaktorem kwartalnika „Witkacy!”. Opowiedział o międzynarodowym odbiorze dzieł artysty oraz o ludziach, dzięki którym jego prace trafiły na światowe sceny i wystawy.

Marek Średniawa, badacz od lat śledzący obecność artysty w kulturze polskiej i światowej, przypomniał, jak trudne były pierwsze próby. Za życia Witkacy wielokrotnie próbował zaistnieć na międzynarodowej scenie, lecz bez większego powodzenia. W 1918 roku zaprezentował swoje prace w Petersburgu, a później starał się przebić z dramatami we Francji. Niestety padł ofiarą oszustwa i jego sztuki nie doczekały się wystawienia. Choć jego prace pojawiały się na zbiorowych wystawach, a recenzje drukowały m.in. niemieckie pisma, nie przyniosło mu to rozpoznawalności. Jak podkreślił Marek Średniawa, przed wojną nie doceniano twórczości Witkacego.

Po 1945 roku sytuacja zaczęła się zmieniać. Dzięki determinacji badaczy i tłumaczy, dzieła Witkacego zaczęły krążyć po świecie. W Stanach Zjednoczonych dużą rolę odegrał Daniel Gerould, który przełożył dramaty i wprowadził je na sceny akademickie oraz offowe. Na język niemiecki tłumaczeń podjęli się Ewa i Karl Heinz Viethowie, natomiast we Francji kluczową postacią był Vladimir Dmitrievich. Warto też przypomnieć konferencję w Brukseli w 1981 roku, która była poświęcona twórczości Witkacego. Jego dramaty trafiały także na sceny we Włoszech, Szkocji, na Ukrainie, a nawet w Chinach, gdzie w 2017 roku zaprezentowano lokalną adaptację Szewców.

Twórczość Witkacego inspiruje również współczesnych artystów, od muzyków, takich jak Tomasz Stańko, po fotografów, chętnie odwołujących się do techniki zwanej „amerykańską zabawą”. Jego dzieła były prezentowane w Centre Pompidou, Tate Modern, a nawet stały się inspiracją sesji w magazynie „Vogue”. Twórczość Witkacego przetłumaczono na co najmniej 35 języków, co stawia go w jednym rzędzie z Gombrowiczem, Schulzem czy Lemem.

Spotkanie w willi Oksza pokazało, że droga Witkacego do światowego odbiorcy była długa i wyboista. To jednak dzięki pracy tłumaczy, reżyserów i pasjonatów jego dramaty, fotografie i inne dzieła znalazły trwałe miejsce w kulturze światowej. Dziś Witkacy pozostaje nie tylko klasykiem, lecz także artystą zaskakująco aktualnym.

Michał Dąbrowski

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Dodaj komentarz

Reklama

kliniec 2025-09-03 21:08:18

Warto tu przy okazji tej popularności Witkacego w Polsce i na świecie wspomnieć o takim drobnym fakcie, że w Zakopanem, gdzie artysta spędził większą część swego życia i z którym jak z żadnym innym był związany, nie ma nawet ulicy swojego imienia, choć ma ją jego ojciec. Nadto willa Witkiewiczówka na Antałówce, w której miał swoją pracownię, w 1992 roku kupił Energopol, później zaś w 2001 roku właściciel prywatny. Czy nie można tam było urządzić Muzeum St. I. Witkiewicza, stałej wystawy, a nie zaś czasowych pokazów, jak w Okszy? Oczywiście że mozna. Niestety, poza paroma wyjątkami jak Teatr Witkacego czy Muzeum Tatrzańskie, Witkacy w Zakopanym nie jest dzis obecny.

Zakopane

Droga do sławy Stanisława Ignacego Witkiewicza była długa i wyboista

Choć za życia nie doczekał się światowej sławy, dziś twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza obecna jest na scenach i wystawach od Europy po Azję.

Biesiada pod Giewontem

Adam Bałdych i Daniele di Bonaventura U Wnuka

Dawid Lubowicz Quartet U Wnuka

Kapele, instrumentaliści i śpiewacy ludowi na scenie

Góralskie żywioły na festiwalowej scenie

Festiwalowe Targi Staroci

Barbara i Agata na folkową nutę

Mistrzostwa Podhala w powożeniu

Góralski świat Zofii Stryjeńskiej w Czerwonym Dworze

Jubileusz 150-lecia przewodnictwa tatrzańskiego

Konkurs na wzorcowego oscypka 2025

XVI Europejskie Targi Produktów Regionalnych

Święto ulicy Zamoyskiego w Zakopanem

Fioletowo na Hali Gąsienicowej

Morskie Oko w deszczu, mgle i chmurach

Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Belvedere

Kultura na Bani. Koncert 2 plus 1

Nigdy o Tobie nie zapomnę

Łemkowska Watra z Orawskimi Roztokami

Ceramika Pauli Solańskiej w Kmicicu

Tatry w Galerii YAM

Orkiestra Arte Symfoniko w Czerwonym Dworze

Mike del Ferro i Kacper Smoliński Quartet U Wnuka

"Nasze Zakopane" z Nagrodą Literacką Zakopanego

Zakopiański Festiwal Literacki

Andre Bachleda Curuś u Wnuka

Przyjaciele Andrzeja Brandstattera w Nosalowym Dworze

Biały haft w Czerwonym Dworze

Festiwal Muzyka u Wnuka wystartował

Leszek Możdżer w Nosalowym Dworze

Zobacz pozostałe galerie